Prawa Człowieka

0

KOMISJA PRAW CZŁOWIEKA KRRP O ROZSTRZYGNIĘCIU TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO Z 22 PAZDZIERNIKA 2020 R.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy z 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i dopuszczalności przerywania ciąży, pozwalający na dokonywanie aborcji w sytuacji, gdy badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazują na duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu, są niezgodne z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej.

Komisja Praw Człowieka Krajowej Rady Radców Prawnych stoi na stanowisku, że rozstrzygnięcie to urąga zasadom współczesnego społeczeństwa demokratycznego i państwa prawnego. Komisja ze zdecydowaną dezaprobatą przyjmuje, że Trybunał Konstytucyjny, odnosząc wartości konstytucyjne do sytuacji płodu, całkowicie zignorował prawa kobiet, w tym prawo do godności i wolności osobistej. W ten sposób potraktował ciężarne kobiety w sposób całkowicie przedmiotowy, odmawiając im podstawowych praw. Konsekwencją takiej decyzji będzie narażenie kobiet na ogromne, traumatyczne cierpienia fizyczne i psychiczne, co samo w sobie należy uznawać za nieludzkie i poniżające traktowanie, wbrew zobowiązaniom Polski wynikającym m.in. z Europejskiej konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności oraz innych wiążących aktów prawa międzynarodowego. (?) W trosce o zdrowie i życie kobiet, mając także na względzie prawa dziecka do życia i zdrowia, Komisja Praw Człowieka Krajowej Rady Radców Prawnych wzywa władze publiczne do odejścia od arbitralnych rozwiązań i podjęcia debaty publicznej z udziałem różnych środowisk, a przede wszystkim z udziałem kobiet, których prawa orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego drastycznie i niesprawiedliwie narusza. ?

APEL KOMISJI PRAW CZŁOWIEKA KRRP

Komisja Praw Człowieka KRRP w swym stanowisku w sprawie 70. rocznicy przyjęcia Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności wskazała, iż Europejska konwencja praw człowieka stała się najważniejszym traktatem w dorobku prawnym Rady Europy, a jej stronami jest obecnie 47 państw. Rzeczpospolita Polska podpisała Konwencję 26 listopada 1993 r., a ratyfikowała ją 19 stycznia 1993 r. Od 1 maja 1993 r. uznała również jurysdykcję Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.

Rządy poszczególnych państw-stron konwencji mają obowiązek i prawo wskazywania kandydatów na sędziów trybunału spośród osób o najwyższym poziomie moralnym oraz o uznanych, niekwestionowanych kwalifikacjach prawniczych. Są zobligowane również zapewniać funkcjonowanie krajowego systemu prawnego w sposób respektujący wartości i zasady konwencji. Skarga indywidualna do trybunału powinna być traktowana jako ostateczność, ale jeśli już zostanie złożona 
i zaowocuje uwzględniającym ją wyrokiem, to państwo zobowiązane jest do jego niezwłocznego, pełnego wykonania.

Komisja Praw Człowieka Krajowej Rady Radców Prawnych z niepokojem zauważa, iż do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka napływają coraz liczniejsze skargi przeciwko Polsce dotyczące m.in. fundamentalnych dla funkcjonowania demokratycznego państwa prawnego kwestii, takich jak np.: niezależność i niezawisłość Trybunału Konstytucyjnego, bezprawne skrócenie kadencji członków Krajowej Rady Sądownictwa i jej upolitycznienie z naruszeniem zasady trójpodziału władz, bezprawne i bezprecedensowe wykorzystywanie sądownictwa dyscyplinarnego do nękania sędziów i prokuratorów, stojących na straży demokratycznych wartości oraz praw i wolności obywatelskich wynikających z ratyfikowanych umów międzynarodowych oraz Konstytucji RP.W konsekwencji Magdalena Witkowska, przewodnicząca Komisji Praw Człowieka Krajowej Rady Radców Prawnych X kadencji, zaapelowała do władz publicznych m.in. o realne zagwarantowanie osobom pozostającym w zakresie jurysdykcji polskiego porządku prawnego rzeczywistego przestrzegania praw i wolności gwarantowanych konwencją. Istotne jest także przestrzeganie ostatecznych wyroków Europejskiego Trybunału Praw Człowieka stosownie do art. 46 Europejskiej konwencji praw człowieka, a także przeprowadzenie niezależnej i transparentnej procedury wyboru kandydatów na sędziów Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w zgodzie z art. 21 i 22 Europejskiej konwencji praw człowieka oraz odpowiednimi rezolucjami i rekomendacjami Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy.