Pomoc z Urzędu Pracy kosztem podatkowym kancelarii prawnej

0

Składniki majątku firmowego niezaliczone do środków trwałych, o wartości początkowej nieprzekraczającej 10 tys. zł, nabyte ze środków pomocy z urzędu pracy na podjęcie działalności gospodarczej w formie kancelarii prawnej, 
radca prawny może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Możliwość taka istnieje, mimo że przyznane środki korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W czasie epidemii ważne są wszystkie rozwiązania prawne umożliwiające walkę z jej skutkami 
i pozwalające na utrzymanie prowadzonych już działalności gospodarczych, a także skuteczny start nowych biznesów, w tym kancelarii prawnych. Jednym ze źródeł możliwej pomocy jest Fundusz Pracy.

Stosownie do art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy starosta z Funduszu Pracy może przyznać bezrobotnemu lub poszukującemu pracy jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa, związanych z podjęciem tej działalności, w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż sześciokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawy o PIT) wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Powstała wątpliwość, czy składniki majątku firmowego, nabyte przy wykorzystaniu jednorazowych środków przyznanych z urzędu pracy na podjęcie działalności gospodarczej, o których stanowi art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności. W tej kwestii wypowiedziała się skarbówka. 

Zgodnie z umową w sprawie przyznania jednorazowo środków na podjęcie działalności gospodarczej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego prawnik otrzymał dotację w wysokości ok. 20 tys. zł. Udzielone dofinansowanie stanowiło pomoc de minimis.

Działalność, na której rozpoczęcie podatnik otrzymał dofinansowanie, jest sklasyfikowana pod numerem 69.10.Z ? działalność prawnicza. Wymienione we wniosku składniki majątku, jakie prawnik zamierzał nabyć, miały służyć celom prowadzenia działalności gospodarczej ? kancelarii radcy prawnego. Działalność rozpoczął on w końcówce 2019 r. i jako podatnik rozlicza się na zasadach ogólnych, prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Jego zdaniem w ustawie o PIT nie wskazano na brak możliwości zaliczenia takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów. 

W interpretacji indywidualnej z 20 marca 2020 r. nr 0115-KDIT3.4011.499.2019.3.MK. dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że wyłącznie środki otrzymane na podjęcie działalności gospodarczej z Funduszu Pracy podlegają pod ramy zwolnienia wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o PIT.

Wydatki na zakup składników majątku ze środków uzyskanych z Funduszu Pracy, w tym przypadku elementy wyposażenia oraz tzw. materiały pomocnicze, których jednostkowa wartość początkowa określona zgodnie z art. 22g ustawy o PIT nie przekracza 10 tys. zł, i które nie zostały zaliczone przez podatnika do środków trwałych ani wartości niematerialnych i prawnych, można bezpośrednio zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem wydatki te mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, mimo że przyznane środki na ich sfinansowanie korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o PIT. n