Temida

0

Temida zostawiła Zeusa z powodu znanej, kodeksowej przesłanki: zupełny i trwały rozkład pożycia małżeńskiego ze względu na niezgodność charakterów.

W spokojny, zimowy wieczór siedział w swojej kancelarii mieszczącej się przy znanej warszawskiej ulicy. Padał śnieg. Za oknem migały kolorami ozdoby świąteczne, do których zdążył się już przyzwyczaić od listopada ubiegłego roku. Na biurku leżały stosy dokumentów, które od kilku dni zamierzał poukładać, ale ciągle nie miał na to czasu. A dziś nie miał ochoty. Otwarty laptop już dawno przeszedł w tryb hibernacji, postanowił więc zamknąć go bez wyłączania. Za ekranem monitora stała figurka Temidy. Pochylił się i wziął ją do ręki. Ciężka figurka w złotym kolorze. Dostał ją dawno temu za wybitne wyniki na drugim roku aplikacji radcowskiej. Z powrotem otworzył laptopa i włączył internet. Mityczna bogini Temida, córka Uranosa i Gai, była Tytanką. Przez długie lata służyła jako doradczyni swojego brata Kronosa aż do czasu rebelii Zeusa, kiedy podczas walki stanęła po jego stronie. ? Założył okulary i czytał dalej. ? Nie wiadomo dokładnie, czy Temida była pierwszą czy drugą żoną Zeusa. Była wcieleniem boskich praw i boskiego porządku świata. Oparł się wygodnie w fotelu. Wiedział, że w oryginale nie przedstawiano jej nigdy jako ślepej. Kiedyś dużo czytał, nie tylko kodeksy, ustawy, komentarze i orzeczenia czy branżową prasę. Pamiętał, że ślepota Temidy pochodziła od autorów nowożytnych obrazów i rzeźb, którzy pożyczyli tę cechę od Plutosa[1]. Ale tradycyjne wyobrażenie Temidy, to kobieca postać z zawiązanymi przepaską oczami, z mieczem w prawej dłoni i wagą w lewej. Westchnął, przyglądając się bliżej trzymanej w dłonie figurce. Opaska rzekomo symbolizuje bezstronność i równość wobec prawa ? nie mają znaczenia status społeczny, ekonomiczny, rasa czy wyznanie, tylko czyny człowieka. Ale po ostatnich, zawodowych doświadczeniach uważał, że Temida jest po prostu ślepa. Waga ma porównywać, ważyć ciężar dobrych i złych uczynków. Jak łatwo można położyć na szali tyle fałszywych dowodów, tyle nieprawdziwych twierdzeń, że te dobre i prawdziwe nie będą miały wystarczającej wagi, żadnego znaczenia. I ten miecz, symbol władzy sędziowskiej, czy innego organu władzy państwowej, który bezrefleksyjnie decyduje o ludzkim losie. Zamknął oczy i przypomniał sobie jej nagle posmutniałą twarz, kiedy powiedział, że znów się nie udało. Tyle miesięcy pracy. Kolejne postępowania sądowe. Postanowienia i wyroki. A nadal nie potrafił oddać jej sprawiedliwości. Sięgnął po figurkę Temidy i zważył ją w dłoni. Temida miała z Zeusem trzy córki: Eirene (Pokój), Eunomię (Praworządność) oraz Dike (Sprawiedliwość). Piękne imiona, a współcześnie nierzadko tylko hasła, o których znaczeniu beztrosko zapominamy. Podobno to Temida rozstała się z Zeusem, znając mitologię grecką trudno było nazwać go dobrym mężem? Temida zostawiła więc Zeusa z powodu znanej, kodeksowej przesłanki: zupełny i trwały rozkład pożycia małżeńskiego ze względu na niezgodność charakterów. Ale nadal była powiernicą Zeusa i jego najbardziej zaufaną personą, prawdopodobnie dalej doradzała Zeusowi sprawiedliwe rozsądzanie sporów. Może dlatego, uznając ją za boginię sprawiedliwości i porządku, stawiano jej ołtarze w miejscach zgromadzeń. Miała czuwać nad wyrokami wydawanymi przez ludzi w duchu dobra i sprawiedliwości. Przypomniał sobie, że na niektórych rzeźbach Temida z opaską na oczach odwraca się od wagi. Może już starożytni artyści byli świadomi, że do sądu często idzie się po wyrok, a nie po sprawiedliwość. I wtedy zasłonięte oczy Temidy stają się tylko pozorem wymierzania sprawiedliwości, a jej głowa skierowana w inną stronę, wypatruje coś, czego inni nie widzą. Ale w końcu dobro i sprawiedliwość zwyciężają. I tego sobie życzymy, Temido, na ten nowy rok ? powiedział na głos, odstawiając figurkę na blat biurka.


[1]    Plutos ? w mitologii greckiej bóg bogactwa. Uważany za syna Demeter i Jazjona. Przedstawiany jako dziecko lub młodzieniec z rogiem obfitości w towarzystwie swojej matki Demeter, w rzeźbach natomiast często widnieje jako niemowlę u boku Eirene, bogini pokoju, lub Tyche, bogini przypadku. Został oślepiony przez Zeusa, by obdarzał bogactwem wszystkich bez wyjątku.